AŞKI SENİNLE YAŞADIM

siyah geceler sarsýn bir örtü gibi
cýlýz bedenimi
karanlýk gecelerimi aydýnlatan ýþýðýmdýn
bir nefes gibi dolardýn içime
gözlerim arardý gölgelerde seni
yoksun
söyle hangi bilinmezlerdesin

aþký seninle yaþadým ölümsüzce
kar taneleri düþerken üzerimize
soðuktan morarmýþtý dudaklarýn
can vermek istedim çekerek kendime.

çözülmüþtü dizlerimizin baðý
gözlerimiz görmüyordu saðý solu
etten bir duvar olmuþtu bedenlerimiz
yaþamýn tüm acýmasýzlýklarýna

uzun zamandýr arkadaþtýlar
yedikleri içtikleri ayrý gitmiyordu
dostluklarý çok eskiye dayanýyordu
beraber aðlayýp beraber gülüyorlardý

kimden mi bahsediyorum
bahçeme ektiðim sardunya ve manolyalardan
o kadar çok ortak yönleri vardý ki
ayný havayý teneffüs ediyorlar
ayný topraktan besleniyorlardý

yeni doðan güne birlikte merhaba diyorlar
ayný yaðmurda beraber ýslanýyorlardý
bir kaygýlarý yoktu hayata dair
az þeyle mutlu olmasýný biliyorlardý

bir sabah uyandýðýnda manolya
göremedi sardunyayý yanýnda
yoktu artýk kader birliði ettiði
boylu boyunca yatýyordu cansýz bedeni

oysa o dalýnda daha güzeldi
istese de söyleyemezdi bildiði gerçekleri
bir daha güneþin doðuþunu göremeyecekti
ve sýrlarýyla kavuþmuþtu bilinmez aleme
kalmýþtý tek baþýna sardunyasýz manolya ...





Refik
21 . 12 . 2018
Ýstanbul

Sosyal Medyada Paylaşın: