Misafir

Gittim;
Çaldým kapýmý
’Kim o’ dedim içeriden
Kapýnýn önünden ’ benim’ dedim...

Açtým kapýyý
Ben karþýladým bütün kimsesizligimle beni
Ýçeri girdim
Etrafýma bakýndým
Hoþ geldin dedi içerideki ben
Buyur etti beni en baþ köþeye
Sarýldým, beni karþýlayan bana
Gözlerim doldu beni öylece karþýmda görünce
Ne çok özlemiþim,
Ne çok ihmal etmiþim
Sarýlmamýz epey bir zaman sürdü
Hasret giderdim benle...
Eskiden, arada bir bana giderdim
Zaten yolumun üstü
Ayak üstü bile olsa uðrardým
Bu aralar beni unutmuþum...

Oturduk,
Dertleþtik uzun uzun
Benim boyum benim boyumdan biraz uzun
Biraz kýsa
Güldük epeyce,
Duvarlarý boyarcasýna kahkahamýzla
Sustuk sonra,
Tavana bir yalnýzlýk çizdik
Ýkiz bir yalnýzlýk...
Uzun uzun...
Sonra, beni benden aldý bir hüzün
Götürdü uzaklara
Bütün gece aðlaþtýk
Uyuduk
Uyandýk...

Pencere önüne konan kuþa yem verdim
Saksýdaki çiçeðe su
Ýçeriden geldi kahve kokusu...
Ýyi aðýrlandým yalan diyemem
Beni çok özlemiþtim
Ben de beni özlemiþ
Hoþ buldum
Hoþ gördüm
Hoþ tuttum
Hoþ kaldým
Hoþ gittim...
Hoþuma gitti
Bir daha geleceðim bana
Sýk sýk uðrayacaðým bundan sonra...

Ha, unutmadan;
Öldüðümde,
Beni benim yanýma gömün
Beni en iyi o tanýr
En iyi o anlar
Bakmayýn ihmalkârlýðýma
Onunla çok iyiydik bir zamanlar...

S.U.

Serkan Uçar

19.12.18
Sosyal Medyada Paylaşın: