sü
İlk şir
Okul kapýsýnda,
Bir gelecek beklentisiz,
Birden elimde kalem, kim tutuþturdu
Artýk ben de baþladým sanýrým,
Þiir gibi düþünmeye.
1997, çocuk kalbim, saf ve mavi...
Aðlýyorum, bilmeden de olsa,
Oysa þiir gibi yaþýyormuþum,
Þiir kadar ayaktaymýþým,
Bir yýkýlýp, bir diriliþ ki nerden bilirdim?
Seneler küçülttükçe kalbimi,
Okula demir atmýþým, bekliyorum hala,
Þimdi ellerim yosun kokuyor,
Ýlk þiirin hatrýnaydý her þey,
Bir kuþ ki maviye hasret.
Acemi ellerim, duygusal kalbim,
Þiiri yazdýran sebebim,
Bir de üniversiteye hazýrlanýyorum,
Olmadý iþte,
Çalýþ çalýþabilirsen.
Þiir iþte susmak olur mu bir köþede,
Bir kalorifer köþesine sinmiþ bakýþlarýn,
Zaman bir koðuþ avlusu gibi,
Yürü bakalým þimdi dizlerin çözülmüþken,
Bu þiir ilk ki, ölüm gibi bekliyormuþ meðer.
1997 Alaþehir sy
Sosyal Medyada Paylaşın:
süleyman yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.