Nereden ve nasýl baþlanýr bilmiyorum,
Ama,seni sana anlatmak istiyorum.
Duygularýmý kaleme alýp,kaðýda dökmek istiyorum.
Ey sevgili!Dinle beni,
Dinlede öðren kalbime neler ettiðini,
Bana neler hissettirdiðini.
Sen var ya sen,sen benim caným,
Damarlarýmda dolaþan kaným,
Sevdiðim,sevgilim,güneþim oldun.
Umudum,sevincim,hüznüm oldun.
Geceleri koynumda uyuttuðum,
Bir gülüþüyle kendimi unuttuðum,
Gençliðim,ömrüm,çocukluðum.
Sen herþey demeksin ama,
Herþey sen demek deðil.
Sana kýyamam,herþeyin yerine seni koyamam,
Sen özelsin,deðerlisin,
Anlamýn büyük benim için.
Zaten hiç bir sözcük seni anlatacak kadar derin deðil.
Sen yere göðe koyamadýðým,
Ýçimden taþýp saklayamadýðýmsýn.
Sen balým,sen yarim,sen erkeðimsin.
Ey sevgili!Daha bitmedi,
Sonuna kadar dinlemelisin beni.
Daha sana anlatacaðým o kadar çok þey var ki,
Tek istediðim"Sev"beni.
Ne para ne pul,ne mal ne mülk,
Hiç bir þey istemiyorum senden.
Yalnýzca sev beni,
Aþkýnla sar, sarmala,
Sakýn söndürme kalbimde yaktýðýn bu ateþi,
Sakýn tüketme bizi...
1-Mart-2008 Leyla ATÝK / ÝZMÝR
Bu þiirin her hakký saklýdýr...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.