Gecenin zifiri karanlýðýnda astým umutlarýmý Ay bile üzüntüsünden Can çekiþen duygularýmý görmemek için Bulutlarýn ardýna saklandý Gökyüzü göz yaþý yerine inci tanesi yaðdýrýyordu üzerime Yüreðim ise senle doluyordu Benliðimi saran yaðmur bedenime huzur veriyordu Týkpý huzur veren sýcacýk kollarýn gibi Yaðmur üstümü örtüyordu gece gibi Ve uykuya dalýyordu gözlerim Maziye dalardý gözlerim fakir olsada duygularým Ufak sýcak mutlu bir yuva hayalinin peþinde koþuyordu Rüya olsada mutluydu kara gözlerim Yüreðim sýrf sensiz gecelerde yaðan yaðmurla avundu için Belkide bu yüzden yaðmuru çok seviyordu ruhum
~Can Kenarým~
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşe uçar ~Can Kenarım~ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.