Gözlerine baktým da, maziden izler vardý, Yüzünde gezen hüzün halâ eskisi gibi. Kalbime düþtüðünde mevsimler ilkbahardý, Güle benzeyen yüzün halâ eskisi gibi.
Gönülden seven insan hata, kusur aramaz, Kolay, kolay incinmez; kolay, kolay kýramaz, Yardan ayrý kalanlar asla huzur bulamaz, Sevdayla bakan gözün halâ eskisi gibi.
Sevda nasýl olurmuþ, onu anladým þu an, Hiçbir engel tanýmaz aþka müptela olan, Niçin mutlu olmasýn aradýðýný bulan, Gönlümü yakan közün halâ eskisi gibi.
Bazen mutlu bitmezdi dinlediðim masallar, Mutlu bitti bu masal, engel olmadý kullar, Çaðýrsan ben gelirdim, yormuþ seni bu yollar, Tertemiz olan özün halâ eskisi gibi.
Ne güzel oluyormuþ eski günleri anmak, Sanki sýcak bir günde serin sulara dalmak, Kaybettiðin bir þeyi tam zamanýnda bulmak, Baldan tatlýydý sözün halâ eskisi gibi.
Sabri Koca
* * *
Her çiçekten bal alan, arý gibi inlerken Seni yad ettiðim de, kulaklarýn çýnlarken Taþ plakta þarkýyý, bizim için dinlerken Bahar yaðmuru hazýn, hala eskisi gibi............Aþýk Lüzumsuz
(Deðerli üstada teþekkürlerimle)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabri Koca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.