BİR DAHA DÖNMEZ GİDENLER

Bir gemi kalkar bu yerden yine sessiz neden,
Çýt bile çýkmaz, neden böyle giderdir gemi,
Yolcuyu almýþ da yerden, geri gelmez giden,
Çýt çýkaran yoktu, sessizce giden gölge ‘ mi ?

Sessizce uzaklaþýr, demir almýþ iskelesinden,
Derler ki bu tam gitti, dönemez gittiði yerinden,
Terk edilir her yaþlý, ruhlarýn dolaþtýðý yerde,
Kimi gitti der aðlar, kimi gülerdir sevincinden.

Bakmaz güverteden derin uykudadýr yolcusu
Çok derler aðlayaný kim bu giden ana kuzusu,
Niçin çalmazdýr kalkarken þu geminin borusu,
Dönmez o yolcu, son gittiði liman kentinden.

Konulur her bir yolcu, yapýlýr son duasý orda,
Kimi dedikodu eder, býrakýp da giderken yolda,
Kimi o kurtuldu der, kimi hala aðlar giderken,
Terk edilen sýkýþmýþ dönemez onun yeri dar da.

Gemi yükü boþaltýr, mahþeri beklerdir giden,
Ruhlar arkadaþ olur, yeri olmuþtur çalý diken,
Garipse olmaz, yanýna bir daha gelen giden,
Yatar kalýrdýr o yolcu gariplerin mezarlýðýnda.


A.Yüksel Þanlýer
6 Haziran 2008-06-05
Sosyal Medyada Paylaşın: