Denizin gri olduðu günlerden biriydi gidiþin, Gökle deniz birleþmiþ sisli, buðulu bir hava. Sanki kýyamet alametiydi, Denizdeki dalgalar. Gün, yüreðim kadar yorgun, Yüreðim kadar can çekiþmekteydi. Öylesine bezgin, öylesine yorgun.
Hayatýn tadý tuzu yok. Yavan mý yavan. Yalan mý yalan.
Bir ýþýltýnýn ucundan tutsam, Yumak misali çekeceðim … Yakamoz yakamoz gülümseyeceðim hayata, Ama o da yok. Ne diyem... Sen gittin, ben bittim. Bilgin ÞENGÜL
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kumsal_3535 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.