Dudaðýnýn ucunda kalmýþ yarým gülümseme. Gözlerindeki ýþýk, çoktan uçup gitmiþ. Lal olmuþ dili, sözler anlamýný yitirmiþ. Elinde var bir avuç aný. Giden zamana mý? Uçan gençliðe mi? Yaþadýðý hüsrana mý? Yansa yansa yansa kavrulsa. Uyusa bir daha uyanmasa. Ancak dinecek yüreðindeki bu SIZI. Bilgin ÞENGÜL
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kumsal_3535 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.