Hüznümü salýyor þu iki gözüm
Yaðmura yaðýþa ondandýr akmam
Susmayý bellerken kýrýlgan özüm
Üstüne dönerek þimþekler çakmam
Hatrýma gelince bir içten bakýþ
Duygumda çoðalýr derine akýþ
Gün öðle olsa da mevsim karakýþ
Baharýn gelende yoluna çýkmam
Nasýlsa hiç bir þey olmuyor zorla
Geceyi sabahlar bölmüyor horla
Biz ki düþümüzden çýktýk zararla
Gönlümü gönlüne getirip sokmam
Yürekte saklarken bunca kederi
Aklýmda hesabýn deðildir yeri
Ardýmýzda viran dünleri beri
Alarak sendeki direnci yýkmam
Baþýndan aþtýðým daðlar habersiz
Kýnalý kekliðim uçmaz ezbersiz
Yitmiþe, bitmiþe incinmen yersiz
Yansam melil melil canýný yakmam
Ýçimde anlamsýz gölgeler kayýp
Bu taþkýn halimi hissime sayýp
Eðilip alnýný son kez kutsayýp
Giderken ardýma vallahi bakmam...
Nezahat YILDIZ KAYA
Edebiyat Defteri’ne ve sayfamý ziyaret eden herkese teþekkür ederim.