Yüreði yurt edinen hüzün bize aþina
Ülfetle avlumuza lütfeder sine sine
Öylesine derinde kýrýlgan tek baþýna
Gönüldeki duyguyu onla yaþatýr sine
Bazen dolarak taþar yýkmak ister bendini
Bazen bir mabet döþer tamir eder kendini
Bazen sabýr deminde yenilerken fendini
Aðýr yüklü bünyeyi hazýrlar sahnesine
Ýkindi güneþinde dinlerken sessizliði
Göz kapaðýna inen uykuda densizliði
Bir musalla taþýnda bulmuþken iþsizliði
Ruhu alýr uzanýr ötenin ötesine
Karanlýk dehlizlerden aðarmaya yüz tutan
Gecesinin koynunda sabahlarý unutan
Þehrin ýþýklarýnýn kývrýmlarýnda yatan
Ulu orta zamanda ilhamdýr gölgesine
Nice hikâyelerde kalýndýkça arafta
Hayatýn akýþýyla yüzleþtiði her safta
Özlem, hasret, keþkenin bol olduðu tarafta
Koskoca bir ömürde iz sürmez öylesine...
Nezahat YILDIZ KAYA