güneþi bohçasýna sarýp
beþiðine astý bebeðinin
karanlýk yari oldu, korku yoldaþý
cilveyi söküp nefesinden
ninninin tonuna yerleþtirdi
soðuktan sýzladý kemikleri
sýktý diþini
gülümsedi
mahirdi
göz bebeðinin arkasýnda aðlayan kadýný gizlemekte
herkesin susup
gecenin baðýrdýðý vakitlerde gördü
annesinin aðladýðýný
deniz sandý her damlayý
sessizce kaçtý evden
güneþi bulacaktý saklandýðý yerden
denizi kurutsun diye
mahirdi
çocuk kalbi olmayacak dualara amin demekte
bohça çürüdü
deniz kurudu
güneþ hep ayný yerdeydi
eðik baþlarýný kaldýrýp bakamadýlar
mahirdi
gökyüzünü kapatanlar kulaklarýný týkamakta
frezya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.