Könlüm bir gülþən baðýdý, mehmaným ol sən ey dost, Namərd ilə aram olmaz, heç olmaram tən ey dost. Mərd yolunda iþýq ollam, yanaram bir þam kimi, Müxənnətə çox qatýyam, sanki duman-çən, ey dost.
Düþünmə ki hər yetənə sir verəm, aldanam mən, Öz kölgəmdən xövf eləyib, komada daldanam mən. Olmaz nanəcib yanýnda qeyrətlini danam mən, Sözlərimi þax deyərəm, çəkinmərəm mən ey dost.
Əflatunam, gözüm yoxdu nə dövlətə, nə vara, Əyyub kimi səbrim boldu, nə qədər alsam yara. Yaqub misal haqq araram gedər olsam mən hara, Olsa da bu iki gözüm həsrətdən dən-dən ey dost.
Sosyal Medyada Paylaşın:
eflatun.kesheli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.