...BEN DENİZ FENERİYİM....

…BEN DENÝZ FENERÝYÝM…..


Ben aðlamayým yeter; yaðmur yaðana kadar
Rýhtýmda gecelerim;sessizlik balýk kokar
Bütün tekneler sarhoþ,rüzgarlarda yalpalar
Kimse aldýrmaz bana,ben deniz feneriyim…

Halatlardan kurtulsa,özgürlüðü oluþur
Bütün sisli ufuklar,gözlerime doluþur
Gýcýrdayan tahtalar, derya ile buluþur
Dön yüzünü bu yana,ben deniz feneriyim…

Dalgalar gemicinin,türküleriyle coþar
Geceyi delip geçen,anýlarýnda koþar
Sevda kokar nefesi,içmeden hep sarhoþlar
Gururluyum baþýmla,ben deniz feneriyim…

En hýrçýn denizlerin,dilinden ben anlarým
Yalnýzlýðým düþünce,aklýma hep aðlarým
Bir gün sönecek diye,ýþýðýma yoldaþým
Dolaþtým yýldýzlarla,ben deniz feneriyim ...

Köpükler ak gövdeme,dolanýr dalga dalga
Çok yoruldum ben artýk,yosunlu kayalarda
Aðlar istiridyeler,yumuþak bir kumsalda
Yanarým akþamlarla,ben deniz feneriyim….

Kara yakýndý bana,yüreðimi uzatsam
Neden beklenen gelmez,efkarýmý daðýtsam
Nerede o çýðlýklarý,martýlarla konuþsam
Terk etti anýlarda,ben deniz feneriyim….



Leman Gürcanok
13 / Mayýs /2008
( AÐVA )





Sosyal Medyada Paylaşın: