Ölümün þiirini yazýyorum bak birtanem
Herþeye kafa tutuyorum yazmak için.
Ah sensiz geçen zamanlarýma isyanlardayým yine..
Ýkimizde birbirimizin gülyüzlüm,
Sevdamýzýn katili olduk.
Acýmadan þerefsizce vurduk.
Bilinmeyen bir vedayla ölüm fermanýmýzý imzaladýk.
Benimkiside þiir yazmak deðil aslýnda
Kalbimdeki mahzeni anlatabilmekti.
Gidenin arkasýndan,kaybettiðimizin arkasýndan,
Mektup yazar gibi yazdým iþte yüreðimdekileri.
Ama ölümün þiirini yazmýþým farkýnda olmadan.
Özlemimden,hasretimden kalemim kýrýldý derdim...
Seni çok sevdiðimi her sayfama ekler,
Hani kederimden ölsemde
Senden vazgeçmeyeceðimi söylerdim ya?
Hep hasretimi, sevdamý, isyanýmý anlatan þiirler yazardým ya?
Þimdi ise, þimdi ise ölümün þiirini yazýyorum....
Öldüðümü anlaman zor olmasa gerek.
Sensizliðin zincirine bir halka daha ekleyerek,
Sana yazdýðým þiirlerimin her satýrýna
Ölümün imzasýný atýyorum artýk,ölümün imzasýný....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.