Ýnsana þuur gerek yalan dünya cendere Zevki sefâ içinde nefse kandýk kaç kere Þu ömrün sandukasý, kusur doldu boþ yere Bâd-ý hevâ düþüne irade ayyaþ imiþ
Elvan elvan zaaflar hep teâkup ederken Takvimin yapraðýndan yýllar kayýp giderken Mecâlsiz kelâmlara, tevbeler maðlup erken Son durak toprak ise, boþuna telaþ imiþ
Günbegün mühlet dolar yaþayan olmadý hiç Göz âmâ, kulak saðýr bir ibret almadý hiç Gâfil, çýrpýnýr boþa telâfi kalmadý hiç Emr-i Hak geldiði an beden canhýraþ imiþ
Altýn gümüþ ne varsa, pul dünyada kalacak Varlýðýna güvenme, mal dünyada kalacak Örter kara topraklar, çul dünyada kalacak Sermayen üç-beþ arþýn bembeyaz kumaþ imiþ
Âlemin câzibesi dönerken doludizgin Gafletin bulutlarý mütemadiyen gezgin Kýzýl kýyamet baþlar sine koyulduðun gün Dört kollu sal üstünde taþýnan nââþ imiþ
Nuray Çakmak/2018 Sosyal Medyada Paylaşın:
Nuray Çakmak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.