ACI

Ey ömrüm affedemiyorum seni

Ruhsuzdu gök
Üstünde yine ezberden bozma o malum suratsýzlýk
Kuþatýyor bütün bilmeleri.
Yarýna dair ümit etmeyi.
Baharý
Beklentileri
Ne idüðü belirsiz bulutlar hesap yapýyor
Pis bir suskunluðun yüreðinde
.
Ben sensiz ölüyordum oysa
O namussuzlarýn gözü önünde.
Kaç türlü öldürürsünüz
Sorma çýlgýnlýðýydý aralýk salaðý gözlerim

Ne çok þey yaþadým halbuki senden önce.
Onlarca ömür gibiydim.

Bazen hazan bazen bahar.
Üç mevsimdim.
Sevemedim kara gözlerini.
Hep kýþ oldu ölümüne dengim.

Bilmiyorum inan
Bilemiyorum .
Senden sonrasýzlýðý

Ben sensizliði kimimle söyleþeyim.
Kimsizliðimi dindirenimdin.

Sorularý seven aklým küfrediyor
Þimdi alfabeye,onun çocuðu bütün kelimelere.
Kelimeler,
Onlar ki gidenin cevabýný bilmedi
Bilmiyor.
Sen
Sen neden gittin?
Nereye gittin?
Peki küçüðüm acelen neydi?

Nasýl da sana hazýrlanýyordum.
Sen
O öteki ,diðerleri
Tüm sevdiklerim gibi.

Yine böyle
Suratsýz
Ezberden bozma bir aralýk günü
Toplayýp bütün sevgilerini,sesini
Derin ellerini
Ýçinden geçenlere düþen gözlerini.
Çektin
Gittin.

Bu gidiþlere hep tanýk yazdýlar ya seni eyyy ömrüm

Ömrüm,

Affedemiyorum seni....

S.Y/2018 Ýzmir
Sosyal Medyada Paylaşın: