þaþýp kalýyorum insan niye böyle kapatýyor yüreðini gün ýþýksýz bir döngüye göz kapaklarýna düþürdüðü hüznün nerede karþýlýðý var sorgulanmaz niye kedere ödün veren þu yalnýzlýða dönüþler
çaðýrmak mý gerekir baðcýklarý çözülmüþ ölümü gelecekse gelir zaten ayaklarý dolaþýk girer ve yoklar odalarý sokulur can evine fani ömrün ezberine dokunur usul ses hicran bilmez misin ne düþ kýrýklarý girer ölmelerin yöntemine
aðýr bir duygu kirlenmesinden geçiyoruz ipek bir eþarp gibi kayýyor saçýndan annelerimizin güle oynaya büyüttüðü çocuk hallerimizden çýktýkça þu dünyanýn günlük hesaplarýnda daðýlan paramparça bir sevgisizliðe tutsak oluyor gönül dostluðumuz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdurrahman Günay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.