İçim Acıyor

Sen gidersen
Ölüm sessizliði çöker þehrime
Aðýtlar yükselir her köþeden
Sensiz kýyýlarým bomboþ kalýr
Suskunluðunu korur þarkýlar
Þiirler inzivaya çekilir
Yazmaz kalem bir daha seni .

Gözlerim nemlenir
Ýki damla yaþ süzülür yanaklarýma
Seslenir yaðmur bulutlarýna sanki
Dipsiz bir uçuruma düþer hayallerim
Uzanýp tutunacak bir dal arar ellerim .

Dayanacak gücüm yok
Sen gidersen sevgili
Soðuk olur buralarda geceleri
Beni sensiz koma
Senden hiç bu kadar ayrý kalmadým ki .

Sensiz sabahý etmek
Meðer ne kadar da zormuþ
Müebbet yemiþ mahkum gibiyim
Penceremden ýþýk girmiyor içeri
Kýrýk dökük hayallerdesin þimdi .

Seslensem gel desem
Gelir misin
Aydýnlatýr mýsýn dünyamý
Ayrýlýk vakti geldi
Hüzün trenin son vagonundasýn
Otur cam kenarýna
Geçtiðin her yerde göreceksin beni
vuslatýn vakti hala gelmedi mi .

Meþakkatli bir yola çýkmýþtýk seninle
Bakma öyle gözlerime
Her baktýðýmda beni aðlatýyorsun
Ýçim çok acýyor
Yüreðimin paramparça olduðunu hissediyor musun .

Sensizliðe alýþmak çok zor
Gelmeyeceðini bile bile sevdim seni
Seni sensiz yaþarken içimde
Sessizce aðlýyorum duyamazsýn sesimi ...



Refik
01 . 12 . 2018
Ýstanbul


Sosyal Medyada Paylaşın: