YAZILMAYAN ŞİİRLERİN SON VARİSİ...

Mert bir þiiri kundaklayabilirim
Asýlsýz imlerin düþüp derdine
Derdest olmuþ cahil benliðimi
Kirletmeden gecenin katraný
Sonlanmayý talep edebilirim
Ýki öðün arasý sýzmýþlýðým kadar yeknesak
Bir bulutun gövdesinde.

Bir lahit belki bir kusur;
Yalýn bir düþ ne derece özür?
Kayýtsýz bir var oluþ þarkýsý
Ne kadar üzer ki insaný?
Deliþmen fýtratýn hükümranlýðýnda
Zamansýz bir ayrýlýk acýsý.

Bir nüsha daha sunmalýyým:
Bakir suretlerin alýn yazýsýna dokunmadan
Elimdeki renk cümbüþü solmadan
Bir seher vakti romantizm körüklemeden
Ýçimdeki çýlgýn ve vakur kýzý.

Atak geçiren bir þiirde çalakalem hüsran
Demediðim kadar mutlu mu olacaðým
Her gülümsediðim an?
Ki sobelendiðim bir kuytu;
Ruhun ifrata kaçan uykusu:
Deliksiz bir göðün zaferi madem
Iþýk hýzýnda inen rahmetin özlemi
Dolarken içime
Bir þiir daha kundaklasam çok da görmesin
Yazýlmayan þiirlerin varisi.

Kumpanyasý belki devrik cümlelerin;
Ýrkildiðim dehlizlerde
Cümbüþ misali tüm sözcüklerin serildiði
Boþluðu sunarken veryansýn
Yüklü bir ömürden çaldýðým
O gizemli cümleyi henüz unutmadan…



Sosyal Medyada Paylaşın: