milim milim yürüyor
karanlýðýn uyku tulumuna sarýlmýþ bir su
indirilirken gök
rengine þahit oluyor kanla yýkanan kuþ kanatlarýnýn
sonra ütopyalara diziliyor kaygýsýz bir nizamla
sancýlar içinde karanlýk kum taneleri
milyarlarca akýþý sabýrla bekliyordu
zaten baþka bir yolu yoktu
gözlerini gördüm
o kadar yalandý ki...
zamanlardan sonra karþýsýna çýktýðýmda
ilk söylediði sözüydü bu...
can-i
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.