KARACOĞLAN GİBİ YAZDIM
“Mende Mecnûn’dan füzûn âþýklýk istidâdý var.
Aþýk-ý sadýk menem, Mecnun’un ancak adý var”
(Fuzuli)
KARACOÐLAN GÝBÝ YAZDIM
Ben de güzel, bülbül gibi, sevdalýyým gülden yana
Karacoðlan gibi yazdým, þanslý idim dilden yana
Bu nasýl bir duygu seli, her güzele sevdalandým
Muhabbeti del eyledi, þükreyledim geçen ana
Gözü, kaþý, saçýn teli, türkü olur yar dilimde
Benim iþim sevmek canan, ne diyeyim daha sana
Savururken o saçlarý, yele karþý raksa baþlar
Gözlerine baktýðýnda, sezilmez mi gözde mana
Doyumsuz bir güzelliktir, güzellerin salýnýþý
Baktýðým yar tüm güzeller, benin için hepsi rana
Tükenmeyen aþk bendedir, Buda bana lütfu Rabbin
Sunayým kevseri gülüm, içer misin kana kana
Geçiyorum ben kendimden, gözlerine baktýðýmda
Yüzün güneþ gibi parlar, gerek mi var sabah tan’a
Gamzelerin çiçek açmýþ, o pürüzsüz ay yüzünde
Aþk gülleri arasýndan, usul usul gelsen bana
Rüzgarlar da salýnýrken, ürkek ceylan lerzan gibi
Sana aðlamak yakýþmaz, dokunmaz mý tatlý cana
Bu ne büyük bir sevdadýr, dilden dile dolanýr mý
Lüzumsuz da aþkýn hasý, karýþmýþ bak sevda kana
Sadýk DAÐDEVÝREN
Aþýk LÜZUMSUZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.