Ölüm tablosu
Uzun mesafelerin kucaginda
Yuvarlanan mavi bir mektup
Ýkýmizde seviniyorduk
Gelmesi beklenen gelecekti
Ya da gidecek olanlara ulasma arzusu.
Ben seni her kaðýda kahraman kývýlcýmlarla
Sende tüm satýrlara derin derin
Ve açýlmýþ mektuptan siir dökülüyor
iyi olgusu insanýn içinde daimdir
Esaslý bir ölüm tablosunda ..
Seyirlik bir göl kenarýnda sevgilimdi
Ölen kuðularýn türküsünü yakýyor
Acýyla melodiler uçuþuyordu
Üstümüze düþen yapraklar
Merhamet edasýnda
Gözlerde ates , kalpte harp vardý
En sevdiðim ölüm tablosunda
Vadilerden göðe çýkan
Alýnlarý kýrýþýk ruhlar
Kötüler çekiliyor yukarýya
Renk katanlarda var ortalýða
pembe ve mor tüyleriyle kuþlar
Parýltýsýyla göz kamaþtýrýyor
Aydýn günler , þiirli günler
Etegi kuyruklu siyah bir elbise ,zaman ,
Sahi neydi ölüm, neydi o zaman ?
Reçel kavonozu gibi baþtan aþaði
Tatlý ve acý salar insana
Birinin mantýðý þaþmaz ,
Ama öbürü de kusursuzdu...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.