Geceler ellerinde düþlerimi saklýyor Yýldýzlardan utanýp kaçýyorum gel de gör Kirpiklerim yaðacak ilk yaðmuru bekliyor Rüzgar ektim fýrtýna biçiyorum gel de gör
Gölgemin kýrýklarý yüreðime batýyor Düðüm düðüm boðazým, bütün sabrým bitiyor Pencereme konan kuþ özlem ile ötüyor Kuyruðuna tutundum... Uçuyorum gel de gör
Kaðýda dokundukça kalemden kan sýzýyor Koþar adým sevdadan kaçtýðýmý yazýyor Aklýmda sýr bir suret, can evimde geziyor Her kapýyý -s e n - sanýp açýyorum gel de gör
Umutsuzluk heybesi aðýr geldi yýkýldým Kaderimin aðýndan tek ilmekte söküldüm Yýldýz oldum þehrine fersah fersah döküldüm Bir avazda kendimden geçiyorum gel de gör
Anlatsam anlamazsýn halimi görmen gerek Sensiz taþtan farkým yok yüküm oldu bu yürek Üzerimde gün kahýr ... Gecem zehir zemberek Dokunsalar kývýlcým saçýyorum gel de gör
.../
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülşah Dağlı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.