Yýrtarken gök geceyi en incelen yerinden Yýldýzlarý cebine dolduruyor karanlýk Ve gözlerim geçiyor bir þehrin üzerinden Sanki herþey kendinden vazgeçiyor bir anlýk
Ellerim kaderime yapýþmýþ kanlý cellat Boynumdaki sicimi çekmeye can atýyor Sustuðum o noktada baþlýyor mukadderat Göðsümde cýlýz bir kuþ iç çekerek ötüyor
Aðlayarak yýkasam geçmez ömrümdeki kir Kargalar mezarýma ot taþýr gagasýnda Gönlüm aþka müptelâ ruhum fakirden fakir Geceler gözüme mil çeker düþ ortasýnda