gölgeler oynaþýr duvarlarýn hareminde
her ah masum bir günahýn peçesini kaldýrýr
þuh bir acý öper anadan üryan ruhlarý
bir þehir ezilir baþka bir þehrin kaldýrýmlarýnda
evlerin perdeleri tutuþur
kanatsýz kuþlarýn matemi örter
karanlýðýn utanmaz yüzünü
hiç bir mevsim vaktinde dökmez göz yaþýný
yarým kalmýþ dualarýn kök salmýþ tohumlarý boy verir
kýtlýk günlerinde
acýktýkça serpilir içimizdeki kuru dallar
nefesinin serinliði tül gibi serilir nefessiz sevgilinin
flu resimler gelir geçer zamanýn tuvalinden
biri öper biri okþar biri yaldýzlý bir býçakla vurur sýrtýndan
masum bir mutluluðun hayalini de katletti son dem
hiç bir aðacýn dalýnda dilek çaputu olmayan kadýnlarla
aðlamanýn en þehvetli haliyle gülüþmek
ölmeye teþne ömrün tek tesellisi þimdi
hiç olmadýðýn kadar özgürce içmek zehri
ve acýdan korkmamak
sevmek aksine
bir çocuðu sevmek gibi
ve
gölgelerin ellerinden tutup sürgün etmek ellerine
frezya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.