Çarpýlan kapýlarýn izi kaldý yüzümde,
Korkup köþeye sindim sarhoþ naralarýnda.
Ne kadar büyütmüþüm alçaklarý gözümde,
Pis kokular geliyor, kirli paralarýnda.
Firavun yüzlülerin açýlmaz kapýlarý,
Geçmiþleri karanlýk, sahtedir tapularý,
Boynu bükük garibin su almýþ yapýlarý,
Yað yerine dert yanar, isli çýralarýnda.
Su deðil zehir akar çeþmelerin döþünde,
Sanki kavruluyorum cehennem ateþinde,
Umut atlý süvari, ben de onun peþinde,
Sürünüp gidiyorum sokak aralarýnda.
Taþ döþeli sokakta, yýðma tuðladan duvar,
Her kapýnýn ardýnda farklý hikayeler var,
Çoðu anlatmaz zaten, hemen baþýndan savar,
Sanki hüzün dökülür yanýk simalarýnda.
Her kapýyý zorlamak, belki de boþunadýr,
Ehli dünyanýn meyli þöhrete ve þana dýr,
Gönül ehli olanlar çileye aþinadýr,
Çektiði çile bitmez bahtý karalarýn da.
Bazý kapýlar var ki; açýktýr her gelene,
Rahmet yaðar daima, aþikardýr görene,
Sen de açýk kapý ol, kýymetini bilene,
Ne hikmetler gizlidir kulun dualarýnda.
Kapalý kapýlarý açmaya mecalim yok,
Uzatýlan bir dala tutunacak halim yok,
Uzunca bir emelim, aþýlmaz hayalim yok,
Çoktandýr muzdaripim gönül yaralarýnda.
Sabri Koca