Uykuda daldýðýnda okþasam saçlarýný, Canýný incitip de, uykunu böler miyim? Mah yüzüne deðdirsem þu parmak uçlarýný, Daha sabah olmadan rüyana girer miyim?
Ben aþkýnla biçare, sen farkýnda deðilsin, Gönülden sevenler de, tâ yürekten sevilsin, Ne üzüntü çekesin, ne de baþýn eðilsin, Sevmiyor olsan bile, kötülük diler miyim.
Gözlerine çok baktým, hissetmeni umarak, Allah’a çok yalvardým gözlerimi yumarak, Yollarýný bekledim, ne hayaller kurarak, Yolumu çevirseler ahdimden döner miyim.
Ne yolcular yorulur, ne de bu yollar biter, Gölgen elimden tutar, gözün boþluða iter, Kaybetsem de her þeyi, senin varlýðýn yeter, Olmayýnca nazlý yar, ben hayat sürer miyim.
Mahzun olsa da gönlüm, ümidi besliyorum, Kaderime razýyým, dünyaya küsmüyorum, Tertemiz hayalinle odamý süslüyorum, Duam kabul olur da; o zaman güler miyim.
Sevdiðimden habersiz yaþayýp gidiyorsun, Beklenmedik bir anda veda mý ediyorsun? Sesin anlaþýlmýyor, “unutma” mý diyorsun? Ruhuma iþlemiþsin, kalbimden siler miyim.
Sabri Koca
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabri Koca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.