LABİRENT...

Zamanýn arka beyitlerinde,
Islak çimlerinde ömrün
Yeknesak tutumlarýn haþmeti ile
Savrulduðumuz kadar vakur acýlarýn.

Göðün çatýsýna tüneyen merhamet:
Görkemli sevdalarýn tümüne bereket
Yükleyip
Geçiþinde kara trenin
Bir el sallayaný daha uðurlamak ýssýzlýða…

Kör noktasý lahitin
Kýrýp zincirleri top tüfek
Giriþtiðimiz lanetin zehirli bahçesi.
Düne namzet bereketli topraklar
Yoldan çýkmasa da
Vuku bulur tüm duygular.
Görkemli ve sabit bir coþku mu da,
Tutunduðumuz dalýn ucunda açan çiçek…
Zamaný ve ölümü tahliye etmek istercesine
Sýkýþtýðýmýz labirent.

Tok sesi yetilerin;
Varlýk kadar ketum
Tüm o mecazi söylemlerin
Ve körü körüne baðlandýðýmýz
Ansýzýn razý olmadýðýmýz
Kulluðumuza binaen
Bir kifayetsiz mýsra daha:
Anlatmaya doyamadýðýmýz
Onca mücbir sebep fýrsat vermezken bile bile.

Rotamýzda varla yok arasý umut;
Deliþmen yüreðin teðet geçtiði her beyaz bulut
Yine yüklü rahmet
Yine saklý tutulasý metanet.

Dile gelmese de her zaman
Körüklendiðimiz kadarýyla
Elimizden kayýp geçen yýllarýn.
Hangi anne koparmaz ki o çýðlýðý?
Hangi yürek kaplanmaz karla
Yýðýlý gölgelerin nöbet tuttuðu
Yine yüreðin kifayetsiz turlarý:
Aþkýn en saf hali:
O yalýn ve korunaklý meali
Zamandan aþýrdýðýmýz fazladan üç beþ saniye
Hani olur da hedefi bulur
Attýðýmýz okun ruhu.

Hem kefiliz aþka
Hem hüzne zimmetli:
Boþ boðaz bir i mgede seðirirken gözü kaderin
Darmaduman yükümler:
Gelip gitmek dediðin ne ki?
Bir anda söner gider hayatlar.

Hadi, tarhýna ekelim belirsizliðin:
Bir oradan bir buradan kopardýðýmýz
Çiçekleri dikelim yokuþlarýn inlettiði yüreklere
Vakti dolmadan þaibenin
Lanetini uðurlayalým kötünün:
Nefsine baðýmlý her hücreyi tehir edelim
Gün doðumuna çeyrek kala.


Sosyal Medyada Paylaşın: