sessizliðimi dokuyorum gecenin gümüþ aðýna öyle aldýrmadým ki her þeye hiçliðin dibine düþtüm düþtüm de deldim perdelerini uçuþmaya kalktým hatta neredesin sevgilim gökkubeye benziyor ya yüzün beni yakala
masallarýn kaderden muaf olduðunu çok geç öðrendim bir akþamüstüydü aþkýn kaþýk kaþýk yedirdiði zehiri kustum yalnýzlýðým tuttu saçlarýmý soluk benzimin pençeleriyle kopardým kanatlarýmý sonra gölgem ayýpladý çýplak ayaklarýmý saðýrlaþtým hýnçla heyecanlara, duygulara