Gökte Kuş Bir Ay

Þiirin içinde bir yanýlgý var
Bu gökleri delip geçen
Tutup çizgilerinden gezegenleri
Aþaðý çeken bir nefret kadar büyük.

Memurlarýn ellerine bulaþan
O gözlerinden düþürmedikleri mühürler gibi,
El altýndan alýnan rüþvetler,
Ve fakirliðini örten kredi kartlarý ruhlarýnýn...
Sen bunlarý görüyorsun ve
Neyse ki bu oda denize bakýyor,
Deniz de göðe.

Klinik bir rötuþ,
Göz deðmemiþ bir fikir, elle tutulmayan
Bir pranga gerek ruhuma ki
Görebileyim yere düþeni,
Yerden göðe gideni.

Ýnseler de görsek ilerisini
Yerin dibinde yeri var göðe deðenlerin
Ýnseler de görsek ufku, düzlükleri
Yükseltiler de dahil.

Çiçekler sulanýyor ve
Öldürüyor çiçekler geceleri
Ýnsan ruhu yarým uyanýyor gündüzleri.

Ruhu yarým ve bilekleri yorgun
Bakar insanlar isleri deðmiþ çehrelerine
Su çarpsak da uyansak
Ki kaçýmýzý uyandýrýr kirletilmiþ,
Bu kara elleriyle yargýladýklarý su...

Þimdi çýksam bu yeryüzünden,
Bir kuþaktan geçilebilir mi?
Oysa Ay’a çoktan gidildi.
Yeni bir yer bulmak için
Koþmalý mý yoksa beklemeli mi?
Yoksa bu çýkýþ aslýnda
Kendi kalbine girebilmek midir?

Bilmiyorum.








Sosyal Medyada Paylaşın: