FİRARİ...

Büyülendiðim yalýn düþ’ün uhrevi yolculuðumda
Gönül koyduðum kadar yalnýzým
Hüzün coðrafyasýnda;
Elemle edimlerin toplandýðý
Basit bir gölgenin bile nifak sokmaya kadir olduðu
Kayýp yolculuðumun tek mirasçýsýyým.

Aklým sýra erdiðim ereceðim;
Sehven yenik düþsem de
Esefle sevilmeyi düþleyeceðim
Sýra dýþý bir menkýbe içimin rotasý.

Tezat gerçeklerin ihlali;
Düþlerin sektirdiði bir namlunun ucunda içimdeki
Hayallerim
Hani; deli fiþek kelamýn
Sunumunda, ihya edilesi yüreðimin de infilaký adeta
Boylu boyunca serildiðim o beyaz örtü
Týpký içimin titri;
Yerli yersiz bir yenilgi
Ansýzýn tekleyen yürek sesi
Fiilen yaþadýðým
Manen öldüðüm
Ucube bir delikte
Dirilmeyi temenni ettiðim ölümün kokusu…

Burnumu yakan cehalet
Dünümle yarýným arasýnda sýkýþtýðým
Kim bilir hangi hayale ve maðdur sona delalet,
Düþ cambazý bir iklimde
Akla zarar bir ritimde
Bir çarpan bir duran
Kayýtsýzlýðýn ritüelinde
Tepe taklak olduðum kadar
Karalar baðladýðým minvalde…

Bir ölçüt belki sýra dýþý;
Bir sunum adeta hak ihlali
Hatta efsunlu bir yok oluþ
Galip gelmenin dokusunda
Gaipten gelen bir sesleniþ vuku bulan
Hayali fener izleklerin kesiþtiði
Ruhun penceresinde
Gamsýz o baykuþ asla dokunmadýðým kanatlarýnda
Titrek bir yürek çarpýntýsý
Ne de olsa canlý ve rahvan gölgelerin insana ödettiði bedeli
Sorgulamadan
Yine de sonlanmayý talep eden bir nifak.

Zaman aþýmýna uðramýþ olmasaydý keþke
Ýçimizdeki mutsuz çocuk
Öyle ki;
Seyrelen zamanýn her kapalý perdesi
Yarýnla mutluluða nifak sokan hazin bir serzeniþ:
Bazen göðün temennisi
Bazen soluk neferi yüreðin açmazlarýn
Fevri sancaðýnda
Feyiz aldýðýmýz gönüllerin baþ tacý
Her sevgi zerresini serperken yere göðe
Sýðamadýðýmýz kadar heyula evrene
Ah, bir de solmasak gün bitiminde…

Hani, o hanýmeli
Hani gecenin sefasý
Süklüm püklüm de deðil asla yüreðin hülyasý
Ne için ne için bunca sitayiþ?
Altý üstü bir fani bir de sevip sevip yenildiði
Göðün en mert neferi
Arzý endam eden
Aþkýn himayesinde;
Gelip geçici bir heves de deðil çaðrýsý benliðin
Aslýna biat bir kesir
Yine varlýðýn teklikle imtihaný
Ýnsan düþmüþse bir de tuzaðýna aþkýn
Mabedi varsa yoksa kayýp ruhunda
Taklalar atan duygularý
Matemin de esaretinde
Çatýk kaþlý bir efsane.

Ne laneti ne hüznü kanýksamýþ;
Ýhya etmiþ bir kez tüm asaleti ile
Maðdur ve mazlum gölgelerin uðruna
Ateþ açtýðý çatýsýnda sefaletin,
Cefa yüklense de zaman zaman
Sür git kudreti sevgiden mütevellit
O tetikleyici sanrý.

Aþkýn manzumu
Yüreðin kibri dokunulmazlýðýnda
Varlýk kadar temenni yüklü bir cihan daha saklýysa
Aþka biat bir rüzgârý baþ tacý edip
Çalýntý bir kabri sunmuþken
Firari duygularýna…


Sosyal Medyada Paylaşın: