Çýktým, da gurbete daha çocukken
Çakýldým kaldým ben, gurbet elinde
Sýlamdýr deyip’ de dönmek isterken
Bitirdim ömrümü, gurbet yerinde.
Dönmeyi isterken gurbet elinden
Doðduðum yerlere yýllar sonra ben
Çýkamaz oldum ben gurbet elinden
Bu yüzden yýllardýr içim yanardýr.
Eðer’ ki diyorsan neden dönmedin
Özlemin vardý’ da, neden gitmedin
Gurbeti sevdin de yurt mu edindin
Ne desen haklýsýn, sorma nedendir.
Suçum var yabandan seçtim eþimi
Gitmiyor ne yapsam sorma derdimi
Kadere verdim ben, gayrým kendimi
Gelmiyor hiçbir þey, þimdi elimden
Burnumda tüterken sýlam dediðim
Nedendir gurbetten benim çektiðim
Bir yaban yer iken, gurbet dediðim
Yurt oldu sonunda, kader yüzünden
Dönsem de sýlama ev yurt kalmadý
Ne varsa geçmiþten, tek, tek satýldý
Tanýyan br kimsem, dostlar kalmadý
Gidemez oldum ben, gayrým sýlama.
Bir yara gibiyken, gurbet aðrýsý
Beynime vurdular, gurbet kancasý
Kurtulmak imkânsýz, kader sonrasý
Mezarým yazýlmýþ, gurbet yerine.
Yabancý bir elken gurbet elinde
Nedendir durduðum bilmem bu yerde
Güzelken þu sýlam, kaldým bu yerde
Neyleyim ben gayrý kader utansýn.
Ne zaman memleket gelse aklýma
Babamýn bir sözü gelir aklýma
Derdi ki oðlum sen vaz geç okuma
Berber ol, terzi ol, gitme buradan.
17 Kas. 18
Ahmet Yüksel Þanlý er