Izdýrabýn elinde savruluyor kaderim Ciðerimi dövüyor yutkunduðum her soluk Peþimde gölgem sefil... Taþa dönmüþ kederim Gözümden yaþ yerine gam yaðar oluk oluk
Kifayetsiz muhteris þiirler can burkuyor Harfler içimde düðüm dilim kalbime muhtaç Kurduðum tüm cümleler düþlerimden korkuyor Bir sevda var içimde ... Gözü görmez gönlü aç
Ne kendimden öteyim, ne sebebim aþikar Gözümde dolan yaþý gönlümden döküyorum Yüreðim bu davada can çekiþen günahkar Kahrýma omuz verdim çilemi çekiyorum
Geceler siyah çarþaf üzerime örtülmüþ Mizana kucak kucak kor taþýyor ellerim Böyle çaresiz bir aþk deyin kimde görülmüþ Yansam da üzerimde barýnmýyor küllerim
Þifasýz yara gibi kanadýkça kanayan Bu sevdanýn kalbime saldýðý deva mýdýr Hangi duygu içimi cehennemde sýnayan Ýki kalp bir sürgünde ... Kor olmak reva mýdýr
Fýsýldarken rüzgarlar kulaðýma hasreti Kurduðum hayallerin cürmünü taþýyorum Çözülmüyor gönlümün ne yapsam basireti Ölmemek için her gün bir daha yaþýyorum
.../ Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülşah Dağlı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.