köþe baþýndayým ben, bil istedim. býraktýðýn yerde yani! yaðmur, kar yaðdý üstüme, tufan, boran esti içime, mevsimler, yýl geçti ömrümden, ben hala köþe baþýndayým, bil istedim...
yalnýz sen deðil herkes gitti, hem yetim hem öksüzüm þimdi. kardeþ bile selamý kesti, ayrýk otlar gibiyim cümle içinde, býraktýðýn yerdeyim, bil istedim.
en sýký dostum yalnýzlýðým! bir de sigaram... meczup diyor yaþý geçkinler, çocuklarsa deli, acýmasalar arada taþlayacaklar beni! ne hale getirdin koca adamý? býraktýðýn yerdeyim, yani köþe baþýnda, bil istedim.
çok vaktim kalmadý farkýndayým, düþen yapraklarda gözüm, konuþmuyorum ki geçsin sözüm! elbet benim de gülecek yüzüm. börtü böcek, kurt kuþ, ot çiçek tuttuðunda üstüm. bil istedim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
niyazi yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.