Sensizliğin Ardından...

Gittin uzaklardasýn, þimdi yapayalnýzým.
Maziyi her geçen gün hatýrlar da aðlarým.
Bitti gözümde yaþlar, fakat dinmedi sýzým.
Þimdi yaþý bitmeyen satýrlarda aðlarým.

Her kafiyem bir sýzý,kan gibi kýpkýrmýzý
Her kelimem bir ateþ, her cümlem bir Volkandýr
Kandýrmak kolay elbet, o masum aþkýmýzý.
Sen gelde yüreðimi, þu gönlümü bir kandýr.

Kalemimin feryadý elemimden de beter,
Gece ikide üçte, kaldýrýyor yataktan.
Gel artýk bahar saçlým, gel ne olursun yeter
Kurtar beni battýðým bu çamurdan bataktan.

Neden sustun kederim, neden çattýn kaþýný,
Gel dediðim için mi, asýldý yine yüzün.
Gelme o zaman gelme, kaldýr þimdi baþýný,
Vuslat sana elemse, beni katletsin hüzün.

01.03.2004

Ýstanbul

Fethullah Ekþi(sabýrsýz)

(Hece çalýþmasý yaparken yazdýðým 7 + 7’lik bir þiir.
Hatalar varsa mazur görün.Selamlar.)

Sosyal Medyada Paylaşın: