... nokta

-ben sana gün gibi doðuyorum..


tabirsiz rüyalardan uyanýyoruz/terli
ve görkemsiz bedenlerimizle
algýdan uzak, þefkate daha yakýn
mordan daha tuhaf
kýrmýzý kadar belirgin düþlerimiz ki
kan yürüyor kelimelerimize...

demirden TENlerden hemen sonrayýz
tunç mu? hayýr.
ateþ bulunmuþ/bakýþlarýmýzda...

saf sorgulardan,
dolanbaçlý cevaplara geçiyoruz
ki en çok
olmayan topraklara göç etmeyi
düþlemiþiz.
ter ve ten
dokun ve kokun
aziz belirginliði ile...

ýþýksýz gölgeler gibi yansýyoruz
doru bir kýsrak kadar belirgin
i mgelerimiz,
yanýlmýyoruz/ hayýr.
kaya kadar sert susuþlarýmýz
ve taþ kadar katý
parmak ucu dokunuþlar
arasýndaki boþluklar
yüreðe yakýn yaralar gibi
kabuk kabuk..

uzarken önümüzde yol
yarý açýk unuttuðumuz kapýlardan
sýzýyor yosun dili sorgularýmýz
gök kubbe kadar aðýr
yer kadar batýyor içimize
ki dünya, atlas atlas
boþluklar savururken içine
bir küsmenin, çekip gitmenin
en baþtan çýkartan sonucu gibi
savruluyoruz iþte böyle.

yaprak kadar basit
ve yel kadar aþikar
gözeneklerimize iþlerken su
sürüklenirken ve taþýnýrken
yön veriyor düþlerimizin azizliðine

ki bu yüzden tutuyorum
sol göðüsümü
içine atýldýðým ateþ
hiç sönmesin diye..

yanma ve tutuþma arasý
bir denge
en eski çaðlardan
uzak yýldýzlardan
gözlerini açmak
ovuþturmadan birden
aydýnlýða...

—ben kayýp olacaðým evet,
—nasýl buldum seni?

doðruldum...
göðüs kafesimde yakaladým seni
t-uzak
çünkü adýný bilmediðim bir dil
üstelik konuþuyor benimle
yokluðun acý
yokluðun kalabalýk
yokluðun kavgalý
aziz savaþlar
derin intikamlar
ve büyük davalar

ki bu yüzden mi kaçmaya baþladýn
açýlmýþ kapýlardan
çýkmaz sokaklardan
ifade biçimlerinden...

bir gün,
diðer bütün günlere benziyordu
yeni farkettim bunu
renkler mi..hý hý deðiþken
dokular,kokular ve korkular

evet.
herþey bir tekerrürden ibaret
içimde/derinlerimde...
yakýlmýþ þiirler topluyorum
defterin sayfalarýndan
gömülmüþ mayýnlar gibi
içersinden sen geçen kelimelere
basmýyor/dokunuyordum bilerek
ve biçimsiz halleri yaþýyordum
mýsra aralarýnda
kaç heceye
parçalanacaðýný görmek için
bilmediðim bir uzaklýða
savruluyorum
atýlmýþ,daðýtýlmýþ ve unutulmuþ
bir dünya
bir çoban yýldýzý
ve bir samanyolu
olabilmeye yetecek kuytular arýyorum
düþtüðümde gerçekten
canýmýn acýyacaðýna emnin

ki acý tuhaf bir iz býrakýyor aklýmda
dengesizce ilerlerken içime

sen bir gün,
yazdýðým herþeyin, derin bir boþluk
koyu bir karanlýk olduðunu anladýðýnda
üç noktayý göreceksin
sana/sadece sana
yazýlmýþ bir þiirde..





(...)

Sosyal Medyada Paylaşın: