Biliyorum hakkým yok sana sebep sormaya Gözyaþýmýn selinde çürümeyi hak ettim Yüreðin razý deðil imkansýza vurmaya Ateþten yollar bulup yürümeyi hak ettim
Anladým þifasý yok kanadýðým yaranýn Sorulmuyor hesabý aþk önünde duranýn Delisiyim bu derdi ellerime verenin Mum gibi yavaþ yavaþ erimeyi hak ettim
Bana zehrolan kalbin kim bilir kime þifa Karanlýk kaderimin ezberi oldu cefa Susturdum hislerimi kamçýlayýp kaç defa Bedenimi çöp gibi sürümeyi hak ettim
Çatladý duygularý bastýrdýðým cam yürek Toprak attý üstüme kaderim kürek kürek Bu yolun en sonunda ölmek olsa son durak Kabahati kalbimde aramayý hak ettim
Çelimsiz yaprak gibi sonbaharda savrulup Göðsümdeki kor ile düþündükçe kavrulup Sýrtýmdaki sýzýnýn hiddetiyle devrilip Gönlümün rüzgarýnda kurumayý hak ettim
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülşah Dağlı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.