Yüreðimin orta yerine koysam sizi
Filistinli Esma, Iraklý Halide, küçük kýzý Þeyma
Suriyeli Cabbar Myanmarlý Zehra
el avuç açmayanlar
ve cephelerde
ölümde dahil hiç bir þeyden kaçmayanlar...
Yangýn yeri
yüreðimin ortasý
söndürmeye kimsenin gücü yetmez
Tanrý’dan baþka
hem hüzün hem göz yaþý
kim ki çok görüyor
gariplere fakirlere bir lokma aþý
sileriz defterimizden...
Bir karýþ toprak için
can ile birlikte
her þeyden vazgeçenler
þehadet þerbetini
bir yudumda düþünmeden içenler...
Yüreðimin orta yerine koysam sizi
biliyorum ki
yine de dinmeyecek bu sýzý
kimi bir iþçinin oðlu
kimi yoksul bir köylünün kýzý
okudular ve adam oldular
gittikleri yerlerde
mini mini bebelere kanattýlar koldular...
Yüreðimin orta yeri
Afrikalý o bebenin geldi yerleþti
olsa da bir kemik bir deri
Hüzünler hiç eksik olmuyor
ne dünyadan ne de yürekten
þu sýralar her taraf yerle yeksan
aðlýyorum çoðu kere
hayat bir kere de bana ve gariplere baksan...
AHMET ZEYTÝNCÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.