NE YANA BAKSAM SENSİN

Bir sözle dünya oynar içimde,
Bütün sokaklar dolaþýr nefessiz
Bir sözle ne imkansýzdýr her þey
Bütün havalar rüzgar kokar
Tenime dokunur korku pusulasý
Ellerimi ararým her saniye baþýnda.
Bir mevsime þahit olmak gibi,
Dolanýr bütün ülkeler
Kavgalarýn ortasýnda,

Yoruluyorum
Bir durak bekliyor köþe baþýnda
Çarpýlýyor bütün gölgeler ýþýðýma
Karanlýk bürünüyor yolculuðum.
Karanlýðýnda bir akþamýn,
Kavruluyorum.

Kurallardan usandým,
Bu þehirde insanlar zor,
Yunt daðlarýna meydan okurcasýna
Aþýyorum kendimi sarp idelerin yamaçlarýndan,
Kimseler yoklamýyor gözlerimi,
Oysa yalýnkat kaygý dehlizinde
Kimse bilmez bir þey bilmediðini,
Biter bütün doðallýðý cahilliðin,

Ýlkelerine pustum,
Yoruyorsun beni,
Ve yine karþýmda
Bir çocuk aðlýyor
Herkesten korkmuþ
Sokaklar gizleniyor

Sýrtýnda çirkin bir namlu döver kalabalýk
Baþýna ödül koymuþ siperler
Çaðlamýþ kýzýl çeperini
Renginden bunalmýþ bir kaldýrým
Daðýtýyor sonla baþýn ikilemini
Biraz salaþ bir homurtu
Canlanýyor gözlerinde
Sararýyor bütün yoksul iþkenceler
Dert büküyor soðuk bir maviyi
Uzatýyor bakýþlarýnda.

Yanýlmasýna hayran kalmazdým
Öyle çobanýl yaylalardan geçerken
Sýrtýnda ulu bir mazinin çizgileri
Saðýr sanmasýn diye bakarsýn
Bir kör dünya kalsýn geriye
Uzasýn gölgeleri huzur pencereme
Yoksul býrakmalý bütün diyarlar
Atýlmalý her þey, geriye sen kalmalýsýn
Çinilerin arkasýnda rengarenk
Tek renk sen olmalýsýn
Sosyal Medyada Paylaşın: