gök yüzünde gül desteleri giden bahar ayný annemin yüzü þu rüzgar denize karþý uçan martýlar bu gün cuma ah pembe fistanlý kadýnlar içimden oynamak geliyor
yarým asýr önceydi sanýrým kereste tüccarýydý o esmer kýzýn babasý pantolon askýlarý kullanýyordun ayrýldýðýnda babandan sirpik saçlarýnla boncuk gözlerinin annesi zaman böyledir iþte adliye koridorlarýndan çýkýp geliverir
bense içiyordum durmadan Erzurum’da karla kaplý bir telsiz þalterinin içinde yaþamak sanýyorum hiç istememek yaþamak sanýyorum ki Ayýn üstünde oturup uzunca bir zaman yer yüzünü düþlemek niçin ve neden döner insan ýsrarla gidenlerin yurduna
hatýrlýyorum evet küçüktüm biraz daha yükselsin diye ipini ben kestim o uçurtmanýn gidiþini seyretmek için kuyruðunu kýsalttýðým makasla saçlarýma kahkül yaptým hiç bir iþe yaramadý zaman muþtusuz ömür geçiren koca kulaklarýmýn ortaya çýkmasýndan baþka
uçurtma bayramý mevsimleri kalmadý þimdilerde eski yüzler uzakta yeni dost az gittiðim yerlerden de dönmek istemiyorum hiç kendi halinde bir adam olmak için niyeydi bu kadar telaþ kör bir kedi kadar da olsa aþký kokusundan bulabilecek bir burun verseydin ya bana Tanrým
Sosyal Medyada Paylaşın:
hayalayna Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.