BİR IRMAK OLABİLİRİM...
Görgüsüz bir yalnýzlýðýn taþ duvarlarýnda,
Ýsyan benzeri yakarýþýmýn nidalarýna denk düþen
Çakýl taþlarýnýn ihbar ettiði ayak izim…
Kundaklanan bir gölgeden ne fazlayým
Ne de eksik
Ya da çýkarsýz bir düþten süzülen hezeyanlarým…
Bir ýrmak olabilirim
Bilinmeyen bir zamanýn
Bilinmeyen bir mekânýnda
Yanlý bir düþ’e düþüp de yolum
Sonlandýrýrým ikramlarýný evrenin:
Ne bir satýr baþý
Ne de yoldan çýkmýþ bir fani.
Yetimliðime methiyeler yazarým
Oysaki bir arpa boyu yol alamadýðýmýn da ispatý
Her yeni gün ve düþ kýrýklýðým.
Rabýtasýnda yüreðimin,
Kanatsýz bir kuþa merhamet ederim:
Aksanýnda hiçliðimin
Maruzatlar sürerim
Dibi yanmýþ sürümünde ömrün
Belki yazýlmamýþ güftesinde
Sürgün düþtüðüm.
Mezarýmdan dahi soyutlanýrým yeri geldi mi.
Cebinde bozuk liralar
Bir de teyakkuza geçmiþ kelimelerin
Boþluðuna gelirim de…
Gelirim sadece ve boþa düþmüþ bir vatandaþ
Kimliðime sýðýndýðým
O boþ vermiþlikle
Göðe bir leke sürerim
Týpký adýmdaki aký ve gülücüðü çalanlara
Etmediðim sitemle
Varlýðýma atýfta bulunduðum
Kör noktasýnda mutluluðun
Bir ceset seçerim kendime yoldaþ
Bir de sözcükler yayarým etrafýnda
Dönendiðim Ýlahi Aþkýn
En iç yakan hecesine mazlum yüreðimin.
Devþirmen bir gölgeyi de sahiplenirim sebepsiz
Týpký sevmeyi becerdiðim
Tek kiþilik ömrümde
Mührümü çalan o sýr kâtibine söylenirim
Sakilce devindiðim mabedimde
Körüklediðim düþlerime
Kýlýf biçtiðim de deðil hani
Kýnýndaki yaramla
Kýlkuyruk piþmanlýklarýma
Sunumda iken doða.
Doðabildiðim nasýl ki bir mülkiyet
Doðurmayý asla düþünmediðim bunca sefalet
Ve geniþ yakalý ölümün
Dar acýlý penceresinde
Süt liman bir ömrü dillendirip
Sonu gelmez mevsimin
Hazaný talan ettiði bunca rüzgârda
Gölgemle bile kavgalý
Bir lütuf adeta
Ýri kýyým düþlerimden damlayan
Bunca hezeyan
Kim bilir neyin uðruna?
Devasa bütçesinde acýlarýn,
Menkýbesi olmayan bir þiirin duvarlarýna
Kazýrým adýmý ara sýra
Haykýrdýðým duyulmasa da
Ben beylik bir sunumla
Lav etmiþken hayat sözleþmemi:
Ýkramý ya da ifratý çok da olmasa gerek
Göðsümü gere gere yaþadýðým
En umulmadýk rivayet.
Bir varmýþým bir yokmuþum;
Gözü tok bir fani
Elemin ayak sesini müteakip
Ölmeyi aþk bilmiþ yine bir þiir vakti.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.