Zamansız Vedalar Korkutur Beni

Gökyüzünde ay gösterdiðinde kendini
Pencerede belirir sulietin
Aþka davet eder gülen gözlerin
Bendeki gizli duygularý açýða çýkarýrsýn

Senli kelimeler dökülür dudaklarýmdan
Göz bebeklerine yerleþirim
Mesafeler engel deðil sevgimize
Ýki dudak arasý mesafedesin

Cennettir senin olduðun heryer
Barýnmaz hiçbir kötülük
Biliyor musun
Beni en çok ne korkutur
Zamansýz veda edip
Sessizce çekip gitmenden korkuyorum

Sensiz geçen koca bir ömür
Yaþanmamýþ yýllar
Küçücük kalbime dokunduðun gün baþladý hayat
Dizlerinin önüne çöküp
Seni ne kadar çok sevdiðimi haykýrmak istiyorum

Ne zaman küssek birbirimize
Deðiþirdi kimyam
Yokluðun keserdi nefesimi
Gözlerim dolar fakat aðlayamazdým
Üzülmenden çok korktuðum için

Senin olmadýðýn zamanlarda
Tadým tuzum olmuyor
Pencerenin kenarýna oturuyorum
Bir elimde kahve diðerinde sigaram

Deðiþiyor bulutlarýn rengi
Kara bulutlar kaplýyor gökyüzünü
Tek bir yýldýz kalmýyor
Ay seranat yapmaktan vazgeçiyor

Bir fýrtýna kopuyor
Aðaçlarý kökünden sökecek sanki
Yapraklar tek tek düþüyor
Gözyaþý misali
Yokluðuna nasýl dayanacaðým
Hayat denen þey sensiz
Yaþamla ölüm arasýnda ince bir çizgi ...






Refik
09 . 11 . 2018
Ýstanbul


Sosyal Medyada Paylaşın: