ŞAKA BİLE OLSA
Seni öyle sevdim, öyle sevdim ki
Her çeþit güzellik, sende bilirim.
“Seviyorum” demen, yeter artar da
Þaka bile etsen, razý olurum.
Kýskananlar, saçýn baþýn yolsa da
Herkes eðlenceye, bir bir dalsa da
Ýki elim birden, kanda olsa da
Yeter ki sen çaðýr, koþar gelirim.
Bazý þeyler var ki, biliniz ilk’te
Huzur, güven… Ne var; hepsi dirlikte?
Her nefeste, senin ile birlikte
Nefes alýr, senin ile solurum.
Gönül kuþun, yâd ellere salsak da
Gam deðildir, günden güne solsak da
Sen ol yeter, bir “ada” da olsak da
Bu dünyada, tek baþýma kalýrým.
O âlemde yâre, kavuþmak için
Onunla kefenim, birlikte biçin
Seviyorsan uzak, durursun niçin?
Orda dahi seni, arar bulurum…
08/11/’18
Hanifi KARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.