Kadýným,(*) sanmaki eksiðim Barýþ’týr adým. Çabalar didinirim senin kadar erkeðim.
Yuðar-yýkar korurum cephe gerisini, acý-tatsýz-az belki kurarým sofraný kollarým seni. Sevgini paylaþýr, ard iþlerini yaparým, katýlmam ama savaþa, taþýrým omuzlarýmda yorgun gecelerini. Baþým örtülü olsa da, anayým barýþtan yanayým.
Erdikçe sen erdemine, döllerim düþlerini gecelerimle erim. Sevgini 9 ay 10 gün besler, can verir, doðururum. Birde baþ aþþaðý tutup, kýçýna þamar vururum; Þaþar, insan olur-solur, çýrpýna-aðlata, sen rahim-sulu-balýðý yollarým hayata. Kesilsede göbek baðým, asla kopmam adý güzel olandan, anayým, senden yanayým. Olsun baþkalarý Savaþ koysun, Barýþ’týr adý yavrumun.
Böyle-ölesiye sevmeyin beni, sevgim köreltmesinin gözlerinizi, gitmeyin cepheye, ölmeyin-öldürmeyin, Benim için yok edeceðine bu kadar, yaþa-yaþat insan kal kaybet ne çýkar.
(*) BARIÞA ÖZGÜ (6) Þiirinden aynen alýnmýþtýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oğuz Can Hayali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.