sen bir at kestanesiydin o yaz kalbimin tüm kaldýrýmlarýnda; koyu gölgeli, serin ve esmer.
alýp baþýmýzý gidecektik de ben çok mu yoksuldum sen çok mu yorgundun ince sýzýlý bir þeydi bu çok sonra sivri sineði bol bir köy yolunda zil zurna sarhoþken baðýrdýðým.
þimdi kim duyacak beni öyle deðil mi? kimse duymasýn diye bu yol, bu gece, bu aðustos böcekleri…
sen aklýmdan geçtikçe Neþet Ertaþ oturur bir türkü söyler. kýrmýzýlaþýr þarap bardakta çoðalýr yaprak sesi, çoðalýr rüzgar gece uzar
sen aklýmdan geçtikçe gözlerimi kapatýr sana bakarým uzun uzun hýrpalanmýþ bir emeðin teri ve göz yaþý yakar etimi. adana’da bir adam allaha kitaba söver gece yarýsý cehennemi bulurum sabaha kadar gözlerim yanar.
kanatlarý karanlýðý seven kuþlar kalbimin kara ormanlarýndan geçip gitmiþ hepsinden önce sen gitmiþsin…
Cevher Çakmak
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bir Mısralık Devrim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.