geceler ýlýk bir rüzgarla getirir seni balkona orda annemin saksýlarýndan birinde durursun küçük kýrmýzý bir güldür o yaðmur yaðsa ýslansak der derin bir duman çekerim sigaramdan
yaslanýrým balkonun demirlerine bir þarký mýrýldanýrým birlikte söylediðimiz gözlerin çýkýp gelir içinde yaþadýðýmýz zamanýn dýþýndan; bu þarkýya eþlik eder gözlerini duyarým.
ben ekmek derdinde, ter içinde, yoksullukla bitirdim gençliði zaman beyaz bir izdir þimdi geçip gitmiþ saçýmda sakalýmda ama beni bu deðil hiç deðil beni bu olmamýþlýk yaralar.
ellerin tuz eksin bu yaraya zulmün olsun bana ne diyeyim deli gibi istiyorum þu saatte sesini duymayý
Cevher Çakmak
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bir Mısralık Devrim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.