Hayatın Gerçekleri

her insan
sahip olduklarýnýn deðerini bilseydi
yanýndan hiç ayýrmazdý sevdiðini
sevmek olurdu birinci önceliði
at kafandan tüm olumsuz þeyleri
en ümitsiz anýnda
yanýnda kimse olmadýðýnda
tut ellerimi sýmsýký býrakma

aðlamana dayanamam sil gözyaþlarýný
daya baþýný omuzlarýma
sýðýnacaðým limaným sensin diyerek

bahanelere sýðýnma sakýn
onlar günü kurtarýr sadece
arkanda yaralý bir kalp býraktýn
üzerine basma incitme
içimdeki umutlarý tüketme
sevmeyi dene bir kezde olsa
aþka inanmasan da

umut nedir ?
olmayacak duaya amin demek mi
yoksa kurduðun hayallerin peþinden sürüklenmek mi
söyle hangisi gerçeðin senin

seni ilk gördüðümde
önce baktým gözlerine
hani o elektrik denen þey var ya
inan tepeden týrnaða titredi bedenim

hüzün kokuyordu sanki tenin
yaþananlar derin izler býrakmýþ sende
sen inkar etsen de
anlatýyor herþeyi yüzündeki çizgiler

kiymetlidir
canýma can dediðim
olur benim dünya ile ahýrým
ömrüm derim caným derim ruhum derim
yere göðe koyamam çok severim
herþeyim o’dur benim

hayatýn gerçekleri acýdýr
gözlerime bakarsan çektiklerimi göreceksin
kaç kez boðuldum gözyaþlarýmda
sen yalnýzlýðýn acýsýný bilir misin
hiç açtýmý yüreðinde zakkum çiçekleri ...




Refik
02. 10. 2018
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: