GÜL VAR DEDİLER

Saðýma soluma bakýp dururken
Gönülden gönüle yol var dediler
Gonca güllerimiz birden kururken
Can da kurumayan gül var dediler

Aklýma sen geldin her gündüz gece
Saklandý sineme bir güzel ece
Anýlar içinde sen dev, ben cüce
Anda kurumayan gül var dediler

Kirli olanlara asla deðmeden
Zindan gönüllere bir gün sýðmadan
Ne olursa olsun baþýn eðmeden
Sonda kurumayan gül var dediler

Hep onda çoðaldým, hep onda bittim
Dilimden düþmedi dualar ettim
Baktým ki çaðýrýr koþarak gittim
Sende kurumayan gül var dediler

Ýçimde yýllardýr bir büyük coþku
Nakþetti yüreðe bu güzel aþký
Seni çok sevmiþim yok zerre kuþku
Tende kurumayan gül var dediler

Hayat koþusunda olmuþsak sidar
Dosteli canana canýný adar
Eðer severseniz mahþere kadar
Sinde kurumayan gül var dediler



Sosyal Medyada Paylaşın:

Dosteli_ Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

SENDEN GERİSİ YALAN SUSTURAMAZSIN BENİ KİMSE BİLMEZ BANA KALIRSA AŞK BU SENSİZLİĞİM BİTMEDİ GÜL KOKULU KADINLAR İNSAN SEVDİĞİNE BENZER KIRLANGIÇ ÇIĞLIĞI HAYAT YOLU UZAKLAR/Uzaktakiler