Biliyor musun Þiraze Yokluðun Kahrediyor her yeni günde Beni Kara bulutlar geçiyor Baþýmýn üzerinden Þimþek çakmýyor, düþmüyor damla Kavuruyor rüzgar Yalýyorken yüzümü Bir zalým Eylül mü yoksa Aðartan saçlarýmý Bir ben biliyorum bunu Birde Beni terk etmeyen yalnýzlýðým Bir sitem dolanýr Bu günlerde dudaklarým da
Yollarýný gözlemekten yoruldum Ben hiç gülmedim ki, gülme Þiraze Deli ýrmak idim, aktým duruldum Ben ki ne haldeyim, bilme Þiraze
Biliyor musun Þiraze Bu gün hafta sonu Günlerden pazar Yokluðunda Uyanýrken gözlerim Güne merhaba demeye Dilim varmýyor Ýçimde bir boþluk Beynim de hüzün Pencere dibinden yola bakarken Ruhumu saran hüzün Depreþen yokluðun Bir alýcý kuþun pençesinde Can çekiþen Zavallý sevdam Lal olan dilimde Yine o þarký
Kaçýyorsa canan, çile dolmazmýþ Böyle sevdalara, vuslat gelmezmiþ Aþký inkâr eden, iflah olmazmýþ Vefasýz ve zalim, olma Þiraze
Nerden Bileceksin ki Þiraze Daðýn yamaçlarýný kaplayan Ak bulutlar Geçip giderken habersiz Oysa Terkettiðin þehrin Ücra sokaklarýnýn birinde Acý çeken biri var Soðuk duvarlara Her gün derdini anlatmaktan yorulmuþ Hüzünlere Liman olmuþ bir yürek Boþluða bakýyor durmadan Gülümseyerek Bildik bir türkü Yine dilinde
Seven sevenini, kalpten silse de Titreyen dudaðým, hafif gülse de Seni böyle, bekleyenin, olsa da Gelmek istesen de, gelme Þiraze
Sadýk DAÐDEVÝREN Aþýk LÜZUMSUZ Sosyal Medyada Paylaşın:
ASIKLUZUMSUZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.